DETALJNA BIOGRAFIJA  |  BIBLIOGRAFIJA

Zijo Pašić rođen je 1936. godine u Čajniču. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Visokom, a Elektrotehnički fakultet, smjer slabe struje, u Zagrebu 1961. godine. Postdiplomski studij je pohađao na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu, a habilitacioni rad (1970. godine) i doktorsku disertaciju (1971. godine) iz oblasti sistema s promjenljivom strukturom odbranio je na Elektrotehničkom fakultetu u Sarajevu. U nastavno zvanje predavača izabran je 1966, docenta 1971, vanrednog profesora 1977, a u zvanje redovnog profesora 1981. godine.

Značajan je njegov angažman na formiranju nastavnih planova i programa i uvođenju novih predmeta na dodiplomskom i postdiplomskom studiju na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu te na formiranju inženjerskih, istraživačkih i naučnih kadrova iz oblasti automatike i elektronike i oblasti upravljanja i zaštite elektroenergetskih sistema. U periodu od 1963. do 1992. godine, pored aktivnosti na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu, bio je angažovan i u Istraživačko-razvojnom centru za automatiku – IRCA Energoinvest i Tvornici sekundarne opreme – TSO Energoinvest, na poslovima istraživača, šefa istraživačko-razvojnog odjeljenja, naučnog saradnika i savjetnika za razvoj. Ova profesionalna relacija s Energoinvestom prekinuta je agresijom na RBiH 1992. godine, kada su navedene organizacije i fizički uništene. Period agresije na RBiH proveo je u Sarajevu, gdje je od 1992. do konca 2000. godine obavljao dužnost dekana Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Sarajevu. Elektrotehnički fakultet u Sarajevu (smješten u Lukavici) okupiran je početkom agresije na RBiH. Profesor Zijo Pašić je uspio okupiti nastavnike i studente (na novoj lokaciji), obezbijediti neophodnu opremu, održati kontinuitet i očuvati profesionalni nivo fakulteta. Za ovaj period je posebno značajno istaći da je 1994. godine, u jeku agresije na RBiH, kada je zbog nepostojanja laboratorijske opreme egzistencija fakulteta bila ugrožena, profesor Zijo Pašić uspio obezbijediti boravak trideset šest studenata Odsjeka za automatiku i elektroniku i Odsjeka za telekomunikacije i odgovarajućeg broja nastavnika i asistenata, na Tehničkom univerzitetu u Gracu (Austrija), gdje su tokom njihovih ljetnih ferija, koristeći laboratorije toga fakulteta, uspješno obavili potrebnu nastavu u ukupnom trajanju i vratili se u Sarajevo. Tokom njegovog mandata dekana obnovljeno je i redefinirano redovno dvogodišnje savjetovanje ICAT (International Symposium on Information, Communication and Automation Technologies, ranije “Informatika Jahorina”) i ustanovljeno (danas tradicionalno) “Međunarodno Savjetovanje o telekomunikacijama BIHTEL”. Autor je dvije knjige u izdanju “Svjetlost” – Sarajevo, jedne knjige u izdanju Univerziteta u Sarajevu te tri knjige za potrebe studenata Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Sarajevu i četiri knjige namijenjene inženjerima iz oblasti zaštite i upravljanja elektroenergetskih sistema (izdavač: Elektrotehnički fakultet Univerziteta u Sarajevu). Pored toga, njegove naučne i stručne publikacije obuhvataju i četrdeset tri rada objavljena na naučnim i stručnim skupovima, dvadeset dva projekta i studije i jedanaest radova objavljenih u naučnim časopisima.

Bio je organizator i član programskih odbora više međunarodnih savjetovanja organiziranih u Bosni i Hercegovini, Sloveniji, Hrvatskoj, Bugarskoj i Portugalu.

Njegov naučni i stručni rad vezan je za oblasti: sinteza kompleksnih elektroničkih struktura, sistemi s promjenljivom strukturom i sistemi upravljanja i zaštite elektroenergetskih sistema. U oblasti sistema s promjenljivom strukturom, istraživanja započeta u Institutu za automatiku i telemehaniku – tehničku kibernetiku Akademije nauka SSSR-a u Moskvi, rezultirala su pristupom koji, u uslovima postojanja šuma, omogućuje dobijanje informacija o stanju procesa bliskih optimalnim (1971. godine). U oblasti elektroenergetskih sistema među prvima je u Evropi uveo poluvodičke sisteme upravljanja i zaštite, koji su, u daljnjem, evoluirali u statičke, digitalne i numeričke sisteme upravljanja i zaštite. Radovi u ovoj oblasti obuhvataju definicije teoretskih osnova, novih sistemotehničkih rješenja i teoretskih ograničenja. Naučnoistraživački i istraživačkorazvojni rad u IRCA (kasnije: Institut za automatiku i računarske nauke) Energoinvest, pored određenog broja aparata iz oblasti automatizacije proizvodnih procesa, rezultirao je i u preko trideset pet različitih funkcionalnosti aparata i sistema koji su predstavljali dominantni segment proizvodnog programa Tvornice sekundarne opreme, Energoinvest.

Za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine u Odjeljenje tehničkih nauka izabran je 1995, a za redovnog 2005. godine. U okviru svoje aktivnosti u ANUBiH-u obavljao je dužnosti: generalnog sekretara ANUBiH-a (od 2008. do 2020), člana Predsjedništva ANUBiH-a, člana Izvršnog odbora ANUBiH-a, predsjednika “Komisije za naučno-tehnološke osnove rekonstrukcije i razvoja” Predsjedništva ANUBiH-a, člana Centra za sistemska istraživanja ANUBiH-a, člana Odbora za energiju, energetiku i okoliš ANUBiH-a. Predstavljao je ANUBiH na više generalnih skupština međunarodnih organizacija čiji je ANUBiH član. Pored aktivnosti u ANUBiH-u, bio je angažovan na izradi dokumenata iz oblasti obrazovanja i nauke na nivou Bosne i Hercegovine, Federacije Bosne i Hercegovine i Kantona Sarajevo, te kao predsjednik Savjeta za nauku Kantona Sarajevo. Također je aktivno angažovan u radu Savjeta za standardizaciju Instituta za standardizaciju BiH-BAS-a, a predsjednik je i Tehničkog odbora Bosanskohercegovačke komisije za elektrotehniku – BAKE i član njenog Upravnog odbora.

Član je CIGRE BiH i Međunarodnog profesionalnog udruženja IEEE.